Pagina's

vrijdag 4 juli 2008

Hoofdstuk voor hoofdstuk

Een hoofdstuk afsluiten is niet makkelijk. En dan heb ik het dus niet over het schrijven van een boek...

Je hele leven wordt beinvloed door het beginnen en afsluiten van hoofdstukken.
Deze hoofdstukken zijn afhankelijk van elke keuze die je maakt.

Nieuw huis, nieuwe school, nieuwe baan, je kunt ze allemaal als hoofdstukken zien. En aan elk hoofdstuk komt (vaak helaas) een eind.

Vandaag heb ik mijn stage van 20 weken afgerond. 20 weken.. zul je denken, maar er gebeurd veel met je. Zo leg je goede contacten en leer je van nieuwe ervaringen.

Bij het afsluiten van zo'n hoofdstuk laat je een hoop achter. Contacten, die misschien wel meer waren dan gewoon collega's. Omgevingen, waarin je veel hebt meegemaakt. Je raakt ermee vertrouwd en groeit er als het ware aan vast.

Het feit dat je deze toch heel dierbare contacten misschien wel nooit meer gaat zien, is raar en soms pijnlijk.
Het liefst onderhoud je veel contact, omdat het waardevol voor je is geworden.

Mensen die in die (lange) tijd misschien de status vrienden hebben behaald, dingen die je met elkaar hebt meegemaakt, ervaringen die je met elkaar heb gedeeld laat je zomaar los.

Want je moet ruimte bieden voor het nieuwe hoofdstuk, nieuwe mensen, nieuwe omgevingen en nieuwe situaties.

Ja hoor, we houden zeker contact! Dit laten we niet verwateren! Meestal zijn dit ongemerkt loze beloftes, ook wanneer je dit niet wilt.

Het nieuwe hoofdstuk slokt al je aandacht en tijd op en bied geen ruimte voor het verleden. Je krijgt het te druk en bouwt al heel snel nieuwe contacten op. Je krijgt een nieuwe agenda-indeling, waarin veel tijd wordt gevuld met gebeurtenissen uit dit nieuwe hoofdstuk.

De tijd vliegt aan je voorbij en waar zijn nou die lege plekjes in je agenda die je hebt beloofd aan de lieve mensen uit het vorige hoofdstuk?

Geheel ongemerkt ga je minder waarde hechten aan wat je eerst zo belangrijk vond en leef je in het nu.

Maar ik zeg niet dat dit ontkombaar is!
Wanneer je je uiterste best doet en de waarde die je aan het oude hoofdstuk hebt gehecht goed vasthoud, kun je 'm meenemen naar het nieuwe hoofdstuk. Wanneer je dit voor elkaar krijgt, kun je hieraan meteen meten hoe belangrijk deze periode voor je is geweest.

Maar de realiteit is, dat het oude hoofdstuk vaker wordt afgesloten en daarin alles definitief eindigt.

Ik kan ik gewoon niet aan wennen hoor! :(
Maar ik ga oude hoofdstukken combineren met nieuwe, let maar op!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten