De Koning

Stel je eens voor, je leeft in een land waarin een nieuwe koning wordt aangesteld. De procedures bij het aanstellen van een koning zijn algemeen bekend. De koning wordt aangesteld, omdat hij uit een koninklijke familie komt en het koningschap hem op het lijf is geschreven.
Deze koning regeert het land met harde, maar rechtvaardige hand. De koning bepaald hoe het volk leeft en maakt regels die ervoor zorgen dat het land niet ten onder gaat.

Toch is het deze keer anders. Deze nieuwe koning geeft het volk een eigen keuze:

Optie 1
- "Je stelt je op als mijn onderdaan en gehoorzaamd mijn regels, daarbij ben ik verantwoordelijk over jouw leven"

Optie 2
- "Je kiest niet voor mij als jouw koning en je bepaald je eigen regels en bent verantwoordelijk over je eigen leven"

Het volk mag bepalen, ieder voor zich. Een gedachte die in je opkomt: "niet slim van die koning, als hij macht wil, maakt hij het zichzelf wel heel lastig door het volk een eigen keuze te geven."

Een rare gewaarwording, maar je staat voor de keuze. De keuze lijkt in eerste instantie heel simpel. Is optie 2 niet veel aantrekkelijker en meer voor de hand liggend dan de eerste? Ik ben volwassen, ik weet toch zelf wel wat ik doe, ik heb niet iemand nodig om mij dit te vertellen. Inderdaad, redenen genoeg om je eigen weg in te slaan en voor optie 2 te kiezen.
Je kent deze koning niet, nooit eerder gezien zelfs en nu stelt hij voor om jouw koning te zijn. Je doet jezelf toch echt te kort als je iemand anders laat bepalen wat je wel en wat je niet mag.
Al vanaf je geboorte ben je niet anders gewend om voor jezelf op te komen. Een buitenstaander kan jouw veiligheid niet garanderen, als het er echt op aan komt kun je dat alleen zelf.
Waarom zou ik überhaupt onderdanig willen zijn, wat geeft die koning het recht om zich boven mij te plaatsen, iedereen is toch gelijk?

En zo zijn er nog een aantal redenen te noemen die je rechten om te leven alleen maar zouden beperken. De keuze is snel gemaakt, optie 2.

Als je dan even uit dat individualistische wereldje stapt en je collectief gaat denken, realiseer je je natuurlijk dat wanneer iedereen eigen regels maakt en z'n eigen hachje redt, dit alleen maar tot verwarring en chaos kan leiden.
Uiteindelijk bestaat het volk uit verschillende mensen met verschillende  meningen, dus zijn meningsverschillen onvermijdbaar en loop je elkaar als volk eerder in de weg dan dat je er voor elkaar bent.

Dus dat is de andere kant, optie 1 wordt alleen gekozen wanneer men collectief denkt. Uiteindelijk moet je het land toch met de rest van het volk delen, iedereen heeft immers recht op zijn/haar deel.
Samenleven of samenleving wordt dat genoemd. Je hebt pas wat aan elkaar, wanneer onder elkaar dezelfde richtlijnen hanteerd. De koning heeft voorgesteld de verantwoordelijkheid/leiding te nemen en deze richtlijnen te geven.

Prima, dan kiezen we dus optie 1. Dan houden we niet alleen rekening met onszelf, maar ook met de rest van het volk.
Niets nieuws zou je zeggen, logisch toch? Nee, niet logisch. Het volk kiest volmondig optie 1, maar probeert daar op alle mogelijke manieren optie 2 in te passen. Waarom? Omdat je voor jezelf altijd meer redenen kunt geven om voor optie 2 te kiezen. Deze optie beperkt zich tot 1 persoon en dat ben jij. Makkelijk toch? Het is jouw stukje land, jouw welzijn en jouw leven. Niets herkenbaarders dan dat. De koning komt met regels, prima voor het algemeen belang van het volk, maar voor jou minder van toepassing, je hebt het immers druk genoeg met je eigen leventje op orde te houden. Dat klinkt weer als optie 2.

Deze situatie in de realiteit:
Het land uit het voorbeeld is de wereld.
Het volk uit het voorbeeld is de wereldbevolking.
De koning uit het voorbeeld is God.

God stelt je voor de keuze; Laat Mij verantwoordelijk zijn over je leven, of ga je eigen weg.
Het klinkt raar dat je zelf mag beslissen. Koningen zoals wij ze kennen, willen macht. Als Hij God is, waarom grijpt Hij dan niet gewoon die macht?
Maar heb je er wel eens over nagedacht wat de waarde is van het volk, wanneer de Koning hen GEEN eigen keuze geeft?
Als het volk niet achter de Koning staat, hoe kan de Koning dan achter Zijn volk staan? Wat zou die Koning dan aan een troon hebben?
Wanneer jij koning bent en jouw volk kiest liever voor zichzelf, zou je dan niet meteen je verantwoordelijkheden neerleggen en het volk aan z'n eigen lot over willen laten?

Ook vandaag de dag is dit helaas nog de realiteit, men zwoegt liever om te proberen zijn leven in eigen handen te houden.
Deze mensen realiseren zich niet dat de koning, verwaarloosd door zijn volk, op de achtergrond bezig om hun leven vorm en zin te geven.
Alleen een Ware Koning stapt niet van Zijn troon en voorziet zelfs wanneer het volk liever voor zichzelf kiest! :+